Dogmaty maryjne – zostały przyjęte jako Magisterium Kościoła Rzymskiego. Należą do nich:
- Dogmat I „O Bożym Macierzyństwie Maryi”
Dogmat został ogłoszony na soborze w Efezie w 431 r. Najświętsza Dziewica z Nazaretu jest Matką Boga, ponieważ urodziła Słowo (Odwieczny Syn Boży), które stało się Ciałem.
- Dogmat II „O Maryi zawsze Dziewicy”
Dogmat ogłosił papież Marcin I na Synodzie Laterańskim w Rzymie w 649 r. – Najświętsza Maryja Dziewica z Nazaretu została zachowała swoje nienaruszone dziewictwo przy poczęciu i narodzinach Syna Bożego i w całym Swoim ciężkim życiu.
- Dogmat III „O Niepokalanym Poczęciu Maryi”
Dogmat ogłoszony w 1854 r. przez papieża Piusa IX bullą Ineffabilis Deus – Najświętsza Maryja Panna w pierwszej chwili swego poczęcia za szczególną łaską i przywilejem Boga Wszechmogącego, przez wzgląd na przyszłe zasługi Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego, została zachowana od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego.
- Dogmat IV „O Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny”
Dogmat ogłoszony przez papieża Piusa XII w 1950 r. – Niepokalana Boża Rodzicielka, zawsze Dziewica, Maryja została wzięta z duszą i ciałem do nieba.
Dogmat o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny nie rozstrzyga problemu Jej śmierci. Nie wiadomo zatem, czy Maryja umarła i potem została wzięta do nieba z ciałem i duszą, czy też przeszła do chwały nie umierając, lecz „zasypiając”, jak głosi wschodnia tradycja.